Corona en je laatste werkdag: hoe is dat?
Zorg voor elkaar
Stel je hebt jarenlang bij TNO gewerkt. En toen kwam het coronavirus. Iedereen werkte thuis en jij had je laatste (online) werkdag. Geen afscheidsreceptie, geen etentje met collega’s, geen pensioenfeest in je achtertuin. Hoe is dat? Lees hier 2 persoonlijke verhalen van collega’s.
John Makkus nam na 39 jaar afscheid van TNO
John werkte fulltime als research medewerker bij Defensie en Veiligheid bij de afdeling energetische materialen. Volledig met pensioen wilde hij nog niet. Hij had het erg naar zijn zin met fijne collega’s en uitdagend werk. John was dan ook erg blij dat hij na zijn AOW-datum, 12 februari 2020, parttime kon blijven werken. Parttime met pensioen “Mijn pensioendatum heb ik op 12 februari 2020 klein gevierd. Ik ging immers niet echt weg. Mijn afdelingshoofd had een koffiemoment voorgesteld met mijn directe collega’s. Gelukkig kon dat toen nog net. Er was een speech met mooie woorden, wat foto’s en we hebben teruggekeken op mijn werk bij TNO. Daarna kwam de lockdown. Ook toen had ik nog plezier in mijn werk. Maar dat stopte onverwachts op 1 augustus 2020. Vanwege de coronacrisis werden tijdelijke contracten niet verlengd, waaronder die van mij. Al begrijp ik die beslissing van TNO, ergens moet een streep getrokken worden, toch heb ik het daar best moeilijk mee gehad.”
Hoe heb je afscheid genomen? “Met een klein clubje collega’s hebben we buiten rond een paar tuinbanken bij het lab een biertje gedronken. Dat was het. Het was zeker gezellig, maar daarna heb je wel een brok in je keel. Ik had het heel leuk gevonden om met collega’s uiteten te gaan om het samen te vieren of desnoods later nog een keer. Als je al 39 jaar ergens werkt, bouw je een band op met collega’s. Bij TNO heb ik altijd veel aardige collega’s om me heen gehad. Het vormde een groot deel van mijn sociale leven en dat is er dan ineens niet meer. Ook nu kun je vanwege de coronamaatregelen niet even bij het lab langsgaan om met collega’s koffie te drinken.” Wat is jouw tip voor andere collega’s? “Ik was zo actief met mijn werk dat ik het nadenken over mijn pensioen naar de achtergrond duwde. Mijn tip voor andere collega’s is om goed te kijken hoe en wanneer je met pensioen wilt. Voorkom dat je ineens je werk moet afsluiten, probeer dat geleidelijk te doen, dat is een stuk prettiger. Zeker in deze tijd moet je daar meer mee bezig zijn dan normaal. Je hebt extra tijd nodig om afscheid te kunnen nemen van je collega’s. Je moet heel bewust plannen om nog even een ellenboog te kunnen geven en een bakkie te doen. Probeer daarnaast vooral te genieten van de tijd dat je nog even met collega’s kunt praten. Je moet er zelf wat van maken.”
“Het is geen fijn moment om nu met pensioen te gaan. Dat is voor niemand leuk, maar ik had het geluk dat het toen zomer was.”
En pensioenplannen? Die heeft John zeker, vertelt hij lachend. Hij keek er naar uit om voor de 3e keer naar Canada te gaan en daar met een camper rond te trekken. Dat kon natuurlijk niet. Net als een mooie autorit samen met zijn vrouw door Duitsland en Oostenrijk en wandelen in de bergen. Verder wilde hij met de buurtbus iets doen, maar ook dat is uitgesteld. “Ik had mooie plannen, maar die zijn een beetje getorpedeerd. Natuurlijk ben ik niet de enige, maar ik vond het best lastig om mijn draai te vinden. Nu kijk ik naar buiten en zie de tuin: daar is genoeg te doen. Dus zodra het voorjaar wordt kan ik lekker aan de slag. Ik probeer het positief te zien en ik ga ervanuit dat deze situatie niet eeuwig zal duren. Tegenwoordig sta ik met veel plezier in de keuken. Zo heb ik gister koekjes gebakken. Dus straks ga ik die op de fiets naar een van mijn kleinkinderen brengen.”
“Het was zeker anders dan dat ik me had voorgesteld.”
Ik had een mooie baan bij TNO; geen dag was hetzelfde “Eerst werkte ik in Delft bij een firma die medische apparaten maakte. Binnen dat bedrijf ben ik verder geschoold. Toen zag ik een advertentie van TNO en zo ben ik op 1 augustus 1981 bij het Prins Maurits Laboratorium gestart en daar heb ik dus precies 39 jaar gewerkt. Eerst als instrumentenmaker. Als er een speciaal apparaat nodig was dat niet te koop was, dan gingen wij aan de slag. Samen zochten we naar oplossingen en bouwden we de benodigde apparatuur. Uiteindelijk was ik research medewerker en begeleide ik experimenten bij het team van energetische materialen. We deden veel experimenten en regelmatig was er een project in het buitenland. Geen dag was hetzelfde. Naast mijn baan bij TNO werkte ik vaak in de avonden en de weekenden als reservist bij het Korps Nationale Reserve. Dat was een mooie combinatie.”
Kees van der Paauw werkt al meer dan 45 jaar voor TNO
Kees heeft doorgewerkt als adviseur kwaliteit en Quality Assurance Manager tot zijn AOW-datum. Dat was 14 april 2020. Daarvoor was hij wel al wat minder gaan werken. Nu werkt hij nog voor een paar uur in de week voor TNO als kwaliteitsadviseur om zijn opvolger te ondersteunen en dat doet hij met veel plezier. Hoe was je afscheid? Kees heeft nog niet echt afscheid kunnen nemen. “Mijn pensioendatum was 14 april 2020, daar heb ik echt naartoe geleefd. Er stond een afscheidsreceptie gepland, maar die kon niet doorgaan. Net een maand ervoor was de lockdown ingegaan. Met een klein groepje hebben we toen op gepaste afstand bij elkaar gezeten. De ruimte was versierd en mijn opvolger heeft een toespraak gehouden. Het echte afscheid is uitgesteld. Ik hoop dat dat nog kan in wat voor vorm dan ook, maar intussen zijn we bijna een jaar verder. Er zijn ondertussen een aantal collega’s uit dienst gegaan, een paar zijn nu ook met pensioen en een groep collega’s is verhuisd van mijn standplaats Zeist naar Utrecht. Dat maakt het ook wel lastig.”
Wat is jouw tip voor andere collega’s? “Als je ineens stopt met je werk, dan moet je uitkijken dat je niet wegzakt. Ik ben altijd erg leergierig, ik lees graag en heb me in veel dingen verdiept. Mijn tip is blijf actief. Houd ook na je pensionering je geest scherp, werk aan je lichamelijke gesteldheid en houd je netwerk op orde met verschillende contacten. Ik heb het geluk dat ik nog wat door kan werken. Vroeger dacht ik daar anders over. Ik zei altijd: als ik eerder met pensioen kan, dan wil ik dat. Maar mijn werk bleef boeien, ook nu nog. Geen dag ben ik met tegenzin naar mijn werk gegaan. Via de TOP-regeling ben ik de afgelopen jaren wel iets minder gaan werken, maar ik ben uiteindelijk zelfs doorgegaan tot mijn AOW-datum, dat was voor mij 66 jaar en 4 maanden. Ik heb het gewoon uitstekend naar mijn zin.”
“Je sluit een groot stuk van je leven af. Ineens ga je een ander leven in. Dat wil ik op een mooie manier afsluiten.”
Wat zijn je pensioenplannen? “We wilden vorig jaar met de auto naar Duitsland en Toscane. Maar daar in Italië was het een en al corona, dus daar hadden we geen zin in. Je bent in deze tijd dus wat beperkter, maar gelukkig was het mooi weer. In Nederland konden we heerlijk op vakantie en veel fietsen. Naast mijn werk bij TNO was ik ook al secretaris van een kerkgenootschap. Nu ik meer tijd heb, ben ik daar ook erg actief en betrokken bij diverse werkzaamheden. Ik ben daar snel 20 uur per week mee bezig. Verder is er in huis nog wat te doen, ik lees graag en ik ga elke dag een uur wandelen. Ook wil ik bij de komende verkiezingen helpen op een stembureau, daar sta ik op de reservelijst. Ik verveel me zeker niet.”
“COVID heeft mijn pensioen bijzonder gemaakt. Voor mij betekent dat uitstel van mijn afscheid. Al merk ik ook dat je went aan de gedachte dat je met pensioen bent. Soms lopen dingen zo.”
Mijn eerste dag bij TNO kan ik me nog goed herinneren “Naast het hoofdgebouw in Zeist staat Villa Fatima, met een koetshuis. Die villa hoorde vroeger ook bij TNO. Ik werkte daar op de zolder van het koetshuis samen met 1 collega en mijn chef. We deden daar onderzoek naar bestrijdingsmiddelen bij fauna en flora. Vanuit mijn opleiding HBO-a was dat een mooie start. Ik ben toen perfect ingewerkt en in de avonduren kon ik mijn HBO-b halen. Vanuit TNO heb ik altijd de kans gekregen om cursussen en trainingen te volgen, dat waardeer ik enorm. Ik begon als chemisch analist, later werd ik werkgroepleider pesticiden. In 1996 heb ik de overstap gemaakt naar kwaliteit en heb ik intern in diverse kwaliteitsfuncties gewerkt. Zo heb ik veel samengewerkt met collega’s van verschillende locaties. Ook heb ik TNO-brede projecten mogen doen, zoals de opzet van het technische middelenbeheer voor de hele organisatie. En nu werk ik als kwaliteitsadviseur. Dat doe ik met veel plezier. Eén jaar was mijn standplaats Delft, maar verder heb ik al die jaren in en vanuit Zeist gewerkt. Ik ben altijd bij TNO gebleven omdat het zo’n boeiend bedrijf is wat laat zien waartoe het in staat is. Mijn jaarcontract loopt in april af en ik hoop dat ik tot het eind van het jaar op deze manier door mag werken.”
