Is pensioen een hele lange vakantie?
Hans Hooghart zegt volmondig ja. Acht jaar geleden is hij gestopt met werken en daar heeft hij zeker geen spijt van; hij was toen 58. Voor de Life & Pension gingen we daarover met hem in gesprek.
In 2013 had Hans zijn laatste opdracht bij TNO net afgerond: het organiseren van bijeenkomsten voor de Basisregistratie Ondergrond, iets wat hij met veel plezier deed. Er kwam toen ook net een reorganisatie. Door die combinatie was Hans al een beetje aan het nadenken over wat hij zou willen doen als hij zou stoppen met werken.
Hoe was de start van jouw pensioen?
“Ik zag de overgang naar mijn pensioen met meer tijd voor mijn hobby’s eigenlijk wel zitten. Er was bij de reorganisatie een goeie regeling en daar wilde ik wel gebruik van maken. Dat kwam eigenlijk ook een beetje door mijn nichtje. Zij had de camino gelopen en zei dat is ook echt wat voor jou en dat ben ik dus gaan doen. In de eerste maanden nadat ik gestopt was met werken, ben ik gaan trainen. Tijdens het wandelen van de Pyreneeën naar Santiago de Compostella heb ik verder nagedacht wat ik wilde doen. De eerste pas was dicht gesneeuwd en ik was op bezoek bij mijn zus. Zij woont net ten noorden van Bordeaux. Haar man was een presentatie filosofie aan het voorbereiden en zo kwam van het een het ander. Aan het VAVO Rijnmond College ben ik op havo/vwo-niveau filosofie gaan volgen. Inmiddels heb ik ook andere vakken gevolgd en recent hebben mijn vrouw Wilma en ik vwo-eindexamen geschiedenis gedaan. Ik vind het erg leuk. Vooral in de wintermaanden geniet ik daarvan.”
“Pensioen voelt voor mij alsof ik altijd vakantie heb. Ik kan zelf bepalen wat ik doe.”
Heeft je pensioen je gebracht wat je had gehoopt?
Hans is daar heel duidelijk over. Hij geniet van de vrijheid. “Pensioen voelt voor mij alsof ik altijd vakantie heb. Ik kan zelf bepalen wat ik doe.” Zo doet Hans veel vrijwilligerswerk in zijn woonplaats. “Barendrecht heeft een 500 jaar oude kerk met een mooie kerktuin. Het ligt in een heel mooi stukje oud Barendracht. Daar zochten ze iemand voor het snoeien van bomen en heggen.” Ook knot Hans in de winter wilgen in de eendenkooi langs de Oude Maas. En dat is nog niet alles. “Toen ik zelf nog werkte, ben ik al gaan praten bij Natuurmonumenten op het eiland Tiengemeten in het Haringvliet om te kijken of ik iets kon gaan doen op het eiland. Daar is een jaar of 10 geleden Speelnatuur geopend. Ik kwam daar vaak met mijn boot langs. Het is een heel ruig natuurgebied en kinderen kunnen daar heerlijk spelen en onder andere van modderglijbanen in modderbaden glijden. Ik ben daar vrijwilliger geworden.”
En dan zijn er nog de vele hobby’s. Allereerst het zeilen, Hans’ grote passie. “Ook schaats ik graag in de winter, maar dat doe ik nu wat minder omdat ik wat last heb van mijn heup. Het skaten in de zomer is ook te hobbelig geworden. Ik ben daarom overgestapt op de racefiets. Ook fiets ik veel met Wilma. Zij heeft een elektrische fiets en samen maken we veel fietstochten en bij harde tegenwind hang ik achter Wilma.” Sinds Wilma ook met pensioen is, hebben ze een caravan. “Met de caravan kunnen we makkelijk op pad. De fietsen gaan dan mee. We vinden het prachtig om dan in Nederland een weekje weg te zijn of voor langer naar bijvoorbeeld Frankrijk. Pas waren we in Groesbeek waar we elke dag gefietst hebben. Ook Hilversum vonden we verrassend qua omgeving.”
“Ik gun iedereen zo’n leven als ik nu heb.”
Wat zijn je plannen of wensen voor de toekomst?
“Onze wensen zijn niet heel groot. Gezond blijven en gewoon doen wat we nu doen: een beetje zwerven met de caravan of zeilboot door Zeeland. We gaan binnenkort vier weken naar Frankrijk en daarna komen we terug voor onze kleinkinderen. Sinds augustus vorig jaar hebben we een kleindochter en van onze andere zoon sinds februari nog een, waar we vanaf juli ook regelmatig op mogen passen. De kleinkinderen vind ik echt geweldig. Je bouwt door het oppassen ook echt al een band op. Verder gaan we volgend jaar kunstgeschiedenis doen en alle andere dingen blijven een beetje gelijk. Ik gun iedereen zo’n leven als ik nu heb. Om me heen vallen mensen om. Het enige wat ik nu heb is een versleten heup. Ik ben gestopt met tennis, maar ik verder kan bijna alles nog. Ik heb veel geluk.”
Tot slot heeft Hans nog een persoonlijk tip voor collega’s die bijna met pensioen gaan en jonge TNO’ers. Ben je benieuwd? Ze staan hieronder.