Iemand verliezen die je dierbaar is…
Enny Douma heeft in januari haar man verloren. “De pijn is niet echt te beschrijven. Het raakt je ziel ofzo”, vertelt Enny. Een keer bellen naar Rouwsteun heeft haar goed gedaan.
Wat is het verschil met praten over je verdriet met familie of vrienden?
Toen Enny haar man verloor was er weinig tijd om te rouwen. “Dat kwam omdat ik in de periode na zijn overlijden veel flauw viel. Het was onduidelijk waar het vandaan kwam. Als ik langs de foto van mijn man liep, kreeg ik steevast ook een enorme brok in mijn keel. Nu is dat niet meer zo.”
“Toen bleek dat ik een pacemaker nodig had, viel ik niet meer flauw en kwam er rust om te kunnen rouwen. Dat was ook het moment dat ik een brief kreeg van Pensioenfonds TNO met informatie over Rouwsteun en het telefoonnummer dat ik kon bellen als ik daar behoefte aan zou hebben. Nog diezelfde week heb ik gebeld. Wie weet is het wel prettig om te kunnen praten over mijn verdriet en helpt het me, dacht ik. En dat bleek ook zo te zijn.”
Praten over verdriet
“Natuurlijk heeft familie veel begrip voor je verdriet en de pijn die je voelt,” legt Enny uit. “Ze proberen je te troosten door te benadrukken dat je samen ook een mooie tijd hebt gehad en dat je verder moet. Dat is natuurlijk ook zo, maar het is ook fijn als het verdriet er mag zijn.” In het gesprek met Rouwsteun was die ruimte er.
De ervaring van Enny
Enny zat wel een uur lang met Rouwsteun aan de telefoon. “Degene die ik sprak had ook ervaring met het verlies van een partner. De herkenning is fijn. Het heeft me echt goed gedaan. Achteraf weet ik niet eens meer waar we het allemaal over gehad hebben, maar op dat moment was het fijn. Ik kwam met een goed gevoel uit het gesprek.”
“Met familie of vrienden praat ik ook wel over mijn verdriet, maar dat is toch anders.”
“Op zich voel ik me veel sterker dan aan het begin dit jaar. Ik krijg niet meteen meer een brok in mijn keel als ik langs de foto van mijn man loop. Maar ik weet ook: verdriet komt gewoon. Je weet van tevoren niet wanneer, maar voor nu is het prima zo.”
Meer energie en vrolijker
Nadat we hebben gepraat over Rouwsteun, vertelt Enny vol trots over haar kleinkinderen en achterkleinkinderen en wat ze inmiddels weer is gaan doen. “Ik ben weer gaan bridgen; iets wat ik jarenlang altijd met mijn man deed. De eerste keer was moeilijk. Ik kon mijn gedachten er niet bij houden, maar nu wel. Elke keer gaat het weer een beetje beter. En af en toe geef ik mezelf een compliment”, vertelt ze enthousiast. “Ik zou ook graag weer eens op vakantie gaan. Dat lijkt me fijn, bijvoorbeeld naar Valkenburg. Daar ben ik met mijn man vroeger ook geweest en daar heb ik mooie herinneringen aan. Verder houd ik van stijldansen. Eens in de drie weken ga ik naar een Indonesische dansavond. Dat is erg gezellig. Ik zit nu dan wel in een scootmobiel, want ik loop slecht, maar met hulp en steun van andere dames dans ik gewoon mee; een soort lijndansen is het dan.”
Natuurlijk mist ze haar man wel
“Vooral die stevige arm om me heen mis ik. En thuis zet ik nu veel de radio aan, dan is het niet zo stil. Soms praat ik ook tegen zijn foto. Vroeger vond ik dat gek als anderen dat deden, maar ach, ik doe het gewoon ook.” Enny vetelt tot slot nog over haar man. Ze waren zo’n 35 jaar samen. Toen ze elkaar leerden kennen woonde hij met zijn twee zoons in Gouda. Hij werkte bij TNO in Delft, uiteindelijk zelfs 40 jaar. Zij was tandartsassistente en woonde met haar twee dochters in Den Haag. Toen ze elkaar leerden kennen is hij bij haar in Den Haag komen wonen. Samen hadden ze het fijn. Helaas kreeg hij op een gegeven moment Alzheimer. Zelf is ze nu 81 en loopt ze niet meer zo makkelijk, maar haar scootmobiel geeft haar vrijheid. En wie weet komt haar wens uit om nog een keer naar Valkenburg op vakantie gaan…
En zo hadden we een heel persoonlijk gesprek. Na nog een foto beneden in de hal, gaan we elk verder in de hoop anderen hiermee te kunnen helpen. Want of je nu jong of oud bent, het is fijn als je verdriet niet alleen hoeft te dragen.
Hulp bij rouw
Inmiddels is bekend dat de service van Rouwsteun helaas stopt, omdat de financiering voor de organisatie achter Rouwsteun niet gecontinueerd kan worden. Gelukkig blijft de site Rouwinformatie.nl wel beschikbaar. Op die site vind je informatie over rouw. Het kan een extra steuntje in de rug zijn als je informatie zoekt.